Ολιστική αντιμετώπιση των Δερματικών Παθήσεων

Το δέρμα είναι το μεγαλύτερο σε έκταση όργανο του σώματος. Δεν αποτελεί μόνο ένα περιτύλιγμα, αλλά συμμετέχει σε πολλές λειτουργίες όπως η θερμορύθμιση, η άμυνα του οργανισμού σε εξωτερικούς παράγοντες (φυσικούς, χημικούς, βιολογικούς), η απέκκριση ουσιών (μέσω του ιδρώτα), η συλλογή νευρικών ερεθισμάτων (αφή, πίεση, θερμοκρασία κλπ). Υπάρχει μεγάλη αλληλεπίδραση του δέρματος με τα υπόλοιπα συστήματα του οργανισμού καθώς και με την ψυχική σφαίρα.

Πρώτοι οι Κινέζοι, κάποιες  χιλιάδες χρόνια πριν, παρατήρησαν ότι η διέγερση ορισμένων σημείων του δέρματος, μπορεί να επιφέρει αλλαγές στη λειτουργία ορισμένων εσωτερικών οργάνων. Τα σημεία αυτά δεν είναι άλλα από τα γνωστά, πλεόν, βελονιστικά σημεία. Παράλληλα, παρατήρησαν ότι και ο τρόπος ζωής (διατροφή, επάγγελμα, προσωπικές σχέσεις, συνήθειες), επηρεάζει σημαντικά την υγεία του σώματος.

Στην Αρχαία Ελλάδα, ο Ιπποκράτης, συνέδεσε σαφώς τη διατροφή και τον τρόπο ζωής με διάφορες ασθένειες. Η ανθρωποκεντρική του προσέγγισή και η ορθολογιστική του σκέψη, ταιριάζουν με τις ουμανιστικές αξίες και είναι επίκαιρες ακόμη και σήμερα. Διατύπωσε «η ασθένεια προκαλείται από τα όμοια και θεραπεύεται με τη χορήγηση των ομοίων». (“Περί Τόπων των κατά άνθρωπον”) θέτοντας τα θεμέλια της Ομοιοπαθητικής – «τα όμοια τοις ομοίοις εισίν ιάματα».

Η ομοιοπαθητική και ο βελονισμός είναι μια πρόταση ολιστικής θεραπείας στην αντιμετώπιση των χρόνιων παθήσεων του δέρματος. Δίνουν μεγάλη βαρύτητα στα συμπτώματα του ασθενούς, στις συνήθειες τους, στη διατροφή τους, στην ψυχική τους ισορροπία. Πλέον, θεωρείται ότι οι περισσότερες από τις δερματικές παθήσεις αποτελούν μέρος μια συστημικής φλεγμονής, που αφορά όλο τον οργανισμό. Επομένως, η αντιμετώπιση τους πρέπει να στοχεύει στη θεραπεία του δέρματος και την εξισορρόπηση του οργανισμού ως σύνολο. Οι ασθενείς εκπαιδεύονται να «ακούν» το σώμα τους, να εντοπίζουν τους επιβαρυντικούς παράγοντες και να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα σε συνεργασία με το γιατρό τους. Οι πιο συχνές παθήσεις του δέρματος που μπορούν να προσφέρουν βοήθεια είναι η ψωρίαση, η ατοπική δερματίτιδα, οι αλλεργικές δερματίτιδες, η ακμή και η λεύκη. Η θεραπεία, ανάλογα με τη βαρύτητα της νόσου, μπορεί να συνδυάζεται με ότι προβλέπει η σύγχρονη Ιατρική επιστήμη για τη συγκεκριμένη περίπτωση.

ΨΩΡΙΑΣΗ

Η ψωρίαση πλέον αναγνωρίζεται ως μια πάθηση με συστημικό χαρακτήρα και όχι απλά μια βλάβη του δέρματος. Σε κάποιους ασθενείς υπάρχει και προσβολή των αρθρώσεων (ψωριασική αρθρίτιδα).

ΑΤΟΠΙΚΗ ΔΕΡΜΑΤΙΤΙΔΑ

Η ατοπική δερματίτιδα ξεκινάει συνήθως νωρίς στη ζωή του ανθρώπου, χωρίς αυτό

να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν περιπτώσεις όψιμης εμφάνισης. Μπορεί να συνυπάρχει αλλεργική ρινίτιδα, επιπεφυκίτιδα και άσθμα.

ΑΛΛΕΡΓΙΚΕΣ ΔΕΡΜΑΤΙΤΙΔΕΣ

Οι δερματίτιδες αυτές χαρακτηρίζονται από την εμφάνιση βλαβών μετά την επαφή με κάποια ουσία (πχ. Νικέλιο, κοβάλτιο)

που περιέχεται σε κάποιο αντικείμενο που έρχεται σε επαφή με το δέρμα (πχ κοσμήματα, μεταλλικά εξαρτήματα ρούχων, καλλυντικά κλπ).

ΑΚΜΗ

Η ακμή είναι η πιο συχνή δερματική πάθηση της εφηβείας με σχετικά μεγάλη ψυχική επιβάρυνση καθώς επηρεάζει την εικόνα του ατόμου. Πολλές  φορές οι βλάβες συνεχίζουν να υπάρχουν και στην ενήλικη ζωή (κυρίως στις γυναίκες)ή μπορεί να εμφανιστούν για πρώτη φορά μετά την εφηβεία.

ΛΕΥΚΗ

Η λεύκη είναι μια πάθηση που χαρακτηρίζεται από πλάκες αποχρωματισμού του δέρματος. Συχνά  συνυπάρχει με άλλα αυτοάνοσα νοσήματα.

Σε όλες τις παραπάνω καταστάσεις η ομοιοπαθητική και ο βελονισμός έχουν στόχο να αποκαταστήσουν την ομαλή λειτουργία του οργανισμού στο σύνολό του.  Καταγράφουν  τη διανοητική και συναισθηματική κατάσταση του ατόμου, τις συνυπάρχουσες παθήσεις από άλλα συστήματα, τους παράγοντες έκλυσης και διατήρησης  της νόσου (συναισθηματικό shock, τραυματισμός, επίδραση καιρικών συνθηκών κλπ), τις καθημερινές συνήθειες, την κληρονομικότητα και τον τρόπο ζωής. Όλα τα παραπάνω στοιχεία συνδυάζονται για να σχεδιαστεί το κατάλληλο θεραπευτικό πλάνο για τον ασθενή, στοχεύει, παράλληλα, στη βελτίωση  της διάθεσης, της ενέργειας, της δημιουργικότητας και της γενικής του κατάστασης. Η θεραπεία είναι ήπια, χωρίς παρενέργειες και χωρίς χημική επιβάρυνση του οργανισμού.

Η ολιστική προσέγγιση ενισχύει τον οργανισμό ώστε να διατηρείται η ισορροπία σε όλα τα επίπεδα της ανθρώπινης ύπαρξης: διανοητικό, συναισθηματικό, σωματικό.

Αναστασία Παπακωνσταντίνου
Δερματολόγος- Αφροδισιολόγος & Ομοιοπαθητικός